Amerika elçisi Danforth, ilk defa Sudan’a geldiğinde; biz Amerika’nın İslam’a ve müslümanlara olan düşmanlığı ve ülkenin gidişatına, doğrudan müdahale edeceği konusunda yetkilileri uyarmıştık.

İşte Danforth, İsviçre’de hükümet ve isyancı azınlık arasında bazı görüşmeler düzenleyip, gerçekleştirdikten sonra ikinci kez Sudan’a geldi ki; hükümet, isyancı hareket ve ABD heyeti arasında yapılan anlaşmaların yürürlüğe konmasına, göz kulak olsun. Nitekim hükümet bu yürürlüğe konacak olan anlaşma maddeleri ile ilgili halkın görüşlerine başvurmadan, Amerikan elçiliği, bunları 14.12.2001 tarihinde yayınladı.

Kuşku yok ki; Cibal-un Nube (Nube Dağı) anlaşması, Amerika’nın ülke gidişatına doğrudan müdahale ettiğinin ve Nube kavminin yaşadığı Cibal-un Nube bölgesi üzerinde kontrolünü yaygınlaştığının açık bir kanıtıdır. Anlaşmanın maddeleri ise, bundan daha açık bir delildir. Nitekim maddelerde geçen ifadeler şöyledir:

· Sudan Hükümeti ve Nube kavminin kurtuluşu için çalışan, Sudan Milli Kurtuluş Hareketi; Cibal-un Nube bölgesini tamamen kuşatan bir devletin gözetimi altında, karşılıklı ateşkesi sağlayıp görüşmelere başlama konusunda muvafakata varmışlardır.

· Hükümet ve Sudan Milli Kurtuluş Hareketi’nin her biri, Cibal-un Nube bölgesine yönelik askeri güçlerini donduracakları ve bütün bölgeyi kontrol etmek için çalışmayacakları konusunda, görüş birliğine varmışlardır.

· Hükümet ve Sudan Milli Kurtuluş Hareketi, görüşmelerde alınan kararların üçüncü bir ülke gözetiminde uygulanması hususuna bağlı kalacaklardır. Bu sayede taraflar, ateşkes ve görüşmelerin tarihini ve yerini tespit etmek v.b. konularda olumsuz tavır koyamazlar. Bu konuda Amerika’ya, üçüncü ülke olarak danışılacak ve görüşmelere iştirak edecektir.

· Hükümet ve adı geçen hareket, Birleşmiş Milletler’in ve ABD’nin başkanlık ettiği heyetlerin, ülkeye giriş çıkışlarına yardımcı olacaklardır. Bu heyetlerin her türlü ulaşım ve iletişim imkanını, güvenlik içinde kullanmaları sağlanacaktır.

Gerçek şu ki; Cibal-un Nube bölgesi, sömürgeci kafirler tarafından kemirilmeye maruz bırakıldı. Zira 1920’den 1947’ye kadar bölgede, kısır döngü bir siyaset tarzına maruz kaldı. Yönetimi ele geçiren hükümetler tarafından, ihmal edildi. Onlara hizmet götürülmedi. Güvenlikleri sağlanmadı. Cehalet, fakirlik ve hastalıklar yaygınlaştı. Neticede bu bölgede hayat, cehenneme döndü. Bölgede patlak veren savaş sorunları, daha da içinden çıkılmaz bir hale getirdi. Yerleşik hayat yaşayanlara yapılan tecavüzler, saldırılar, talanlar ve binlerce insanın ölümüyle sonuçlanan baskınlar, buna eşlik etti.

Cibal-un Nube bölgesinin maruz kaldığı bu acı musibetler, savaş ateşini yakan, isyanı destekleyen, ülkenin bu perişan hale gelmesine sebep olan düşman Amerika’ya boyun eğmeyi asla haklı çıkarmaz. Zulmü kaldırmanın, savaşı durdurmanın, adaleti tesis ederek güvenliği sağlamanın yolu, kuşkusuz düşmanın kucağına atılmak değildir! Aksine bunun yolu; Allah’ın Kitabı’na ve Rasulü’nün Sünneti’ne sığınmaktır!

Kafirlerin sömürücü plan ve tuzaklarını boşa çıkarmak, hepimizin boynuna borçtur. Zira hükümetin, Amerika gözetiminde isyancılarla yaptığı bu ittifak maddelerinin uygulanması ve ona karşı teslimiyet veya ona karşı suskun kalmak, Allah’a, Rasulüne ve mü’minlere karşı bir ihanettir! Ebediyete kadar vebali olan, bir utanç vesilesidir!

Ey iman edenler! Allah’a ve Rasulüne ihanet etmeyin! (sonra) bile bile size emanet edilenlere, ihanet etmiş olursunuz. [Enfal 27]