Filistin, mücrim Yahudi varlığının elleriyle yakılmaktadır. Bu tayyib ve tahur toprağı kurtarın!

Filistin, hayvâni Yahudi çetelerinin elleriyle doğranmaktadır. Bu tertemiz kanları koruyun!

Filistin, İsrâ ve Mi’râc’ın toprağıdır ve Mübârek bir topraktır. İki Kıblenin ilkidir. Ve sizi çağırıyor, icabet edecek misiniz?

“Ey Mu’tasım!” demiyoruz. Zîra Müslümanların bir Hâlifesi olmadığı gibi Mu’tasım da yok! Eğer olsaydı, bu nîda olmazdı. Zîra Hâlife, Müslümanların askerlerini çağırır ve onlara bizzat liderlik ederdi:

Hâlife (sizin için) kalkandır, onun ardında savaşılır ve onunla korunulur.

Kralları yada devlet başkanlarını da çağırmıyoruz. Çünkü onlar ya Amerika’nın yada Avrupa’nın uşağıdırlar.

Amerika ve Avrupa ise yahudi varlığını Filistin için bir işgâlci olarak görmez. Yakmalarını, yıkmalarını, doğramalarını ve katliamlarını vâhşi saldırılar olarak değerlendirmez. Bunlara saldırgan birer vahşet olarak değil “kendisini savunma” olarak bakar.

Krallar ve devlet başkanları işte onların uşaklarıdırlar. Alkış tutsunlar, işler yoluna girsin, barış egemen olsun (!) diye Filistin’in ne zaman son nefesini vereceğini gözlerler. Filistin’i yahudiye teslim eden kâfir sömürgecilerin elleri işte onlardır. Orduları yahudilerle savaşmaktan men edenler onlardır! Yahudilerin yerleşmeleri için ortam hazırlayanlar da onlardır!

Biz kralları ve devlet başkanlarını çağırmıyoruz. Onlardan hiçbir hayır beklenmez. Hatta tarafsız kalmaları bile umulmaz.

Ama orduları çağırıyoruz: Belki aralarında, Haçlılarla işbirliği yapan Fatımîleri yok eden ve sonra o Haçlıları harap edip Filistin’den kovan bir Salâhuddin vardır.

Orduları çağırıyoruz: Belki aralarında, Amerika, Avrupa ve yahudiler ile işbirliği yapan yeni Fatımîleri yok edecek, yahudi varlığını Filistin’den kökünden söküp atacak, böylece mü’minlerin gönüllerine şifâ olacak, böylece Allah katında sâdıklardan olduğu yazılacak ve bu dünyada mü’minlerin gururu olacak bir komutan vardır.

Orduları çağırıyoruz: Belki aralarında, Filistin’e yönelik Tatar saldırılarını yok edip oradan hepsini çok kötü bir kovma ile kovan bir Seyfeddin Kotuz veya bir Baybars vardır. Belki aralarında yeni Tatarların, yahudi varlığı ve destekçilerinin saldırılarını yok edecek biri vardır.

Orduları çağırıyoruz: Belki aralarında, zillet ve meskenet ile damgalanmış, Allah’ın ğazabına uğramış, Allah ve Rasulü’nün düşmanları olan saldırgan yahudilerin elleriyle, parçalanmış çocukların cesetlerini, namuslu kadınların elbiselerinin yırtılışını ve yaşlıların masum kanlarının dökülüşünü gördüğünde damarlarındaki kanları kaynayacak olan biri vardır.

Orduları çağırıyoruz: Belki aralarında, Allah ve Rasulü’nün kendisine yardım edeceği, Hilâfet’i iade edecek, ardında savaşılan, kendisiyle korunulan ve Müslümanların miğferini sakınan Hâlifeyi ortaya çıkaracak, Ümmeti yeniden İnsanlar için çıkarılmış en hayırlı Ümmet konumuna yükseltecek biri vardır. Böylece kendi yurtlarında boynu bükük ve çaresizce saldırılara mâruz kalmayacak, aksine zâlimlerden intikam alıp mazlumların hakkını teslim edecek fetihlerin fâtihleri olacaklardır.

Biz ordulara nîdada bulunuyoruz, öyleyse icâbet edecekler mi?

[Aranızda hiç dosdoğru, sapasağlam bir adam yok mu?]