Saptırıcılık ve Fâizcilik Arasında Sudan’daki Bankacılık Sistemi

Bugün, 20.12.2004 Pazartesi günü Elvân gazetesi ilk sayfasında, Mâliye Bakanı’nın bir açıklamasına ilişkin olarak şu habere yer verdi: “Mâliye Bakanı ez-Zubeyr Ahmed el-Hasen, Nifâşâ’da yaptığı basın açıklamasında, Cubâ kentindeki şubesi istisna olmak üzere Sudan Merkez Bankası’nın İslâmî sistemi koruduğunu ve bunun bir bankacılık sistemi oluşmak için olduğunu açıkladı...”

Bu açıklamasında Mâliye Bakanı, Sudan Merkez Bankası’nın Cubâ’daki şubesinin İslâmî sistem dışında tutulduğunu itiraf etmiş, hatta bununla da yetinmeyerek devamla “Bunun bir bankacılık sistemi oluşturmak için olduğunu” söylemiş ki Cubâ’daki şubeyi kastederek yeni sistemin İslâmî olmayacağını açığa vurmuştur!

Elbette herkes bilmektedir ki Sudan’daki ve Müslümanların diğer beldelerindeki Bankacılık Sistemi, gerek işlemlerde geçerli olan gerekse emisyonda bulunan nakitler olsun, İslam esası üzere değil bilakis şu anda tüm dünyayı kuşatmış olan kapitalist sisteme göre işletilmektedir. Sudân’daki nakit emisyonu, tedâvülde olsun olmasın, şer’i nakitlerin esası olan Altın-Gümüş’e değil tamamen Dolara endekslenmiştir. İşlemlere gelince; Sudan’daki bankacılık sistemi fâiz ile işlem yapmakta ve buna fâiz demeyip başka bir isimle adlandırmaktadır. Fakat Güney’de açıkça kâfir kapitalist sistemin kurallarına göre alenen fâizli işlem yapmak istemektedir. Dolayısıyla ülkenin bir kesiminde alenen böyle bir Bankacılık sistemi uygulanmaktadır.

Kaldı ki İslam’ın fâizi ve fâizli işlemleri haram kıldığı çok iyi bilinmekte ve bu hususta hiçbir ihtilaf bulunmamaktadır. Allah [Subhânehu ve Te’alâ] şöyle buyurmaktadır:

Fakat Allah alışverişi helâl ve fâizi haram kılmıştır. [Bakara 275]

Dolayısıyla Hükümet, Sudan’ın kuzeyinde fâiz ile iştiğâl ettiğini dobra dobra söyleyememektedir. Ne var ki mevcut hakikat budur! Soru ise şudur: Kuzey’de yasaklanan şeyin Güney’de yapılmasına izin veren şer’i bir ruhsat mı vardır? Buna cevap olarak; “Güney halkı, genellikle Müslüman değildir ve böylece İslam’ın hükümleri onların üzerine tatbik edilmemektedir” denilmesi mesnetsiz ve yanlış bir sözdür. Çünkü İslam’ın yargıya, ekonomiye veya diğer nizamlara ilişkin hükümleri ile inançların ve ibâdetlerin alâkası yoktur. Yani ülke halkı ister Müslüman olsun isterse olmasın, hükümler tüm halk üzerine uygulanır. Müslümanlar üzerine, onların inançlarının gereği olarak uygulanırken, Müslüman olmayanlar üzerine, onların devletin otoritesi altında yaşamalarının gereği olarak uygulanır. İslam’ın hükümlerinden başka bir hüküm olmaz ve hiç kimse için ruhsat bulunmaz. Çünkü bu, sadece Müslümanların değil aksine tüm insanların işlerinin yürütülmesi ve sorunlarının çözülmesi için gönderilmiş Âlemlerin Rabbi’nin hükmüdür. Hatta Allah [Subhânehu ve Te’alâ] şu kavli ile, İslam’ın hükümlerinin -Müslüman olmayanlar da dahil olmak üzere- “onların aralarında” yani “insanlar arasında” hükmedilmesini bize emretmiştir:

Onların aralarında Allah’ın indirdikleri ile hükmet ve onların arzularına uyma! Allah’ın Sana indirdiklerinin bir kısmından seni saptırmalarından sakın! [el-Mâide 49]

Ve şu kavli ile:

Muhakkak biz bu Kitâbı Sana hak ile indirdik. Öyleyse Dîni O’na has kılarak, hâlis bir şekilde Allah’a kulluk et! [ez-Zumer 2]

Muhakkak ki ülkeyi ve halkını fakirleştiren, Allah’ın ğazâbına ve savaşına yol açan kapitalist ekonomik sistemi değiştirmek ve Allah’ın râzı olacağı, içerisinde yalnızca İslam Nizâmının uygulanacağı İslâmî ekonomik sistemi geri getirmek üzere Râşidî Hilâfet Devleti’ni kurmak için çalışmak hepimize şer’an vâciptir.