1. Bütçe mektubunda şöyle denilmiştir: “Ekim 2004 sonu itibariyle toplam borç miktarı yaklaşık 7 milyar Ürdün dinarına veya 2004 yılı Gayri sâfi milli hâsılasının %91.3’üne ulaşmıştır. Dolayısıyla 96 milyon Ürdün dinarlık bir düşüş kaydedilmiş, oranı da 2003 yılı sonu itibariyle 7.1 milyar dinarlık düzeye oranla %1.4 kadar veya gayri sâfi milli hasılanın %100.6’sı kadar olmuştur.” Bunu okuyan bir kimse, borçlarda esasen 96 milyon dinarlık bir düşüş olduğunu zanneder ki bu doğru değildir. Zîra karşılaştırma 2003 sonu ile Ekim 2004 arasında yapılmıştır. Oysa bu iki yıl arasındaki artış düzeyini bilmek için Ekim 2003 ile Ekim 2004 arasında bir karşılaştırma yapılmalıydı. Bu şekilde bir karşılaştırma yapıldığında, 2004 yılı bütçe mektubundaki düzeye göre 2003 Ekim ayı itibariyle toplam borç miktarı 6.924 milyar Ürdün dinarına ulaşmıştır. Buna göre 2004 yılında borç düzeyinde yıl sonundan önce 75 milyon Ürdün dinarına denk bir artış olmuştur. Ne var ki Hükümet bu artışı “düşüş” saymıştır.

2. Hükümetin açıklamalarına göre 2000 yılı toplam borç miktarı 5.987 milyar dinar iken, Ekim 2004’te 6.999 milyar dinara ulaşmıştır. Dolayısıyla toplam borç miktarı 1.012 milyar dinarlık yani sadece dört yıldan az bir sürede %17’lik bir artış göstermiştir. Açık gerçek işte budur. Hükümetin toplam borç miktarı için gayri sâfi milli hasılayla kıyaslayarak belirttiği oranlar ancak gözleri perdelemek için ortaya atılmıştır. Borcun azalması değil, dahası büyük oranda artması söz konusudur. Borçtaki bu milyarlık artış, doğru ekonomik tasarılara dayalı sistemin bir sonucu değildir. Sistem, bu Hükümet tasarılarını “Özelleştirme Programı” adı altında pazarlamaktadır ki artık stratejik ortaklık uğruna satılacak bir şey kalmasın! Öyleyse bu para nereye gitmektedir? Kral ve maiyetinin cebine değil mi?

3. Hükümetin rakamlar ve oranlar ile oynadığı şu ifadesinden anlaşılmaktadır: “2005 yılında her bir Ürdünlü için kişi başına yıllık ortalama yaklaşık 1500 Ürdün dinarı gelir düşecek şekilde gayri sâfi milli hasılanın artmasını umuyoruz… ” Hükümete göre kişi başına gelir ortalaması, gayri sâfi milli hâsılanın kişi sayısına bölünmesinin sonucudur. Bu da fakir insanların cebine 1500 dinar bile girmediği anlamına geldiği gibi, hâlihazırdaki bu artışın somut bir vakıa olarak zengini daha zengin, fakiri de daha fakir haline getirdiği anlamına da gelebilmektedir.

4. Câri harcamalara gelince; Hükümet, Kraliyet Dîvanı’na 25.479 milyon dinarlık bir meblağ ayırmıştır. Bu meblağ, şu dört bakanlığa ayrılan toplam meblağa yakındır: [Sanayi ve Ticaret Bakanlığı + Şirketleri Denetleme Dâiresi = 3.353 milyon dinar; Enerji ve Mâdeni Servetler Bakanlığı + Tabii Kaynaklar Otoritesi = 2.879 milyon dinar; Bayındırlık ve İskân Bakanlığı + Hibeler Dâiresi = 9.466 milyon dinar; Tarım Bakanlığı = 11.437 milyon dinar + Ürdün Vâdisi Otoritesi = 6.678 milyon dinar : Toplam 33.813 milyon dinar] Bu paylaştırılmış miktar, bir divan olan Kraliyet Divanı’nın harçlığına yakındır ve Kral ile mâiyetindekilerin harcamalarını temsil etmemektedir. Çünkü onların harcamaları için hiçbir sınır yoktur. Para onlara hesapsız olarak akıtılmaktadır. Sonra Hükümet, toplam harcamaları kısmak üzere çıkıp kemer sıkmaktan bahsetmekte, bir de çıkıp yeni vergiler koymamakla övünmektedir. Petrol türevlerinden desteğin kaldırılması da insanların geneli üzerine bindirilmiş yükü tek başına artırmaktadır ki bu durum, halkın gündelik olarak ihtiyaç duyduğu mal ve hizmetlerin fiyatlarını artıracaktır.