1. Makalenin yazarı şöyle demiştir: “Hizb-ut Tahrir’in yabancı olduğunu biliyoruz. Türkiye’de ortaya çıktı ve aşırılıklarından ötürü faaliyetlerini sürdürmesi sakıncalı bulundu. Fakat soruyoruz: Onun burada, Sudan’da çalışmasına neden izin verilmektedir?” Buradaki saptırma ve safsata şuradadır: Hizb-ut Tahrir 1953 yılında Kudüs’te kurulmuştur, Türkiye’de değil! Şimdi biz soruyoruz: Sudan’da çalışmaya kimin hakkı vardır? Ümmetin diliyle konuşan ve Ümmetin Akîdesini devletinin ve toplumunun esası haline getirmeye çalışanların mı? Yoksa ülkeyi parçalamak için çalışan ve Batı kültürünün, fikirlerinin ve nizamlarının propagandasını yapanların mı? Acaba bunlardan hangisi yabancıdır?

2. Yine yazar şöyle demiştir: “Hizbin üyeleri, beyin yıkama operasyonları yapan radikal mücâhidlerdir. Çocukluklarından beri “ğayri-muslimleri” öldürme ve Sudan gibi bir ülkeden onlarını silme sevgisiyle dolmuşlardır.” Hizb-ut Tahrir’in üyeleri İslam’ı taşırlar. Ümmet içinde ve Ümmet ile birlikte, Ümmetin meselesini yalnızca İslam haline getirmek ve İslâmî Devleti, Râşidî Hilâfet Devleti’ni kurmak için çalışırlar. Nitekim İslam’ın Râyesi altında İslam’ın adaletinden başka ne Müslümanlar için ne de ğayri-muslimler için adâlet vardır. Anlaşılan yazarın, ğayri-muslimlerin İslâmî Devletin gölgesi dışında hiçbir yerde hiçbir adâlet ve insaf bulmadığını anlamak için biraz İslam’ın ve İslam Devleti’nin tarihini araştırması gerekmektedir. Yazarın, kâfirleri -ğayri-muslimleri- öldürmeyi sevdiğimiz kuruntusuna gelince; bu söz yazarın İslam’dan ne kadar câhil olduğunu ifşa eden bir sözdür. Zîra Kerîm Rasulümüz [SallAllahu ‘Aleyhi ve Sellem] şöyle buyurmuştur:

Öyleyse onu kim katleder? Fakat, kim devlete karşı çıkar, onunla savaşır, arkadan onu parçalamak için entrikalar çevirirse, işte onunla savaşılır ve devlete boyun bükünceye kadar yakası bırakılmaz. İslam’da Cihâd maddî engelleri kaldırmak içindir. Böylece insanlar Küfür ile İman arasında tercih yapmaya terk edilirler. Çünkü;

İslâmî Devlet, yönetim bakımından Müslüman ile Kâfir arasında ayırım yapmaksızın haklar ve ödevler ile muamele eder: “Bizim sahip olduğumuz insaf onlar için vardır ve bizim aradığımız insaf da onlar için vardır.”

3. Ve şöyle demiştir: “Hizb-ut Tahrir’in beyannamesi, barış anlaşmasına yönelik bir komplodur.” Soruyoruz: Gerçek komplo hangisidir? Ülkeyi parçalamaya gedik ve Kâfir Batı’ya yağma kapısı açan o anlaşma mı? Yoksa bu tehlikeye dikkatleri çeken ve ülkenin parçalanmasına ve beldemizin Kâfir Batı’nın güdümünde bölünmesine karşı uyaran o beyanname mi?