a. Üyeliği, herhangi bir din, etkin köken veya doğum yeri farkı gözetmeksizin tüm Sudan vatandaşlarına açık olmalıdır.

b. Kapsamlı barış anlaşmasını destekleyen ve anayasa ile uyumlu olan bir programa sahip olmalıdır.”

1. A fıkrasında bahsedilen husus, İslâmî ‘Akîde’ye dayanan ve siyâsî çalışma yoluyla İslam’a dâvet eden herhangi bir partiyi açıkça yasaklamaktadır. Çünkü İslam’a dâvet eden ve yeryüzünde İslâmî hayatı yeniden başlatmaya uğraşan bir partiye, bir kâfirin üye olması düşünülemez.

2. B fıkrasında bahsedilen hususa gelince; bu da fikrinde ve metodunda İslâmî ideolojiye dayanan partiler ile alâkalıdır. Çünkü barış anlaşmasına ve anayasaya uyumluluğu şart koşmaktadır. Oysa bunlar, İslam’ı toplumdan ve devletten tamamen koparmak için hazırlanmış, ülkeyi ve halkını parçalamaya adanmış, Sudan’ı Kâfir Batı’nın, nizamlarının ve fikirlerinin güdümüne sokmayı öngörmüş şeylerdir. Dolayısıyla bu, Batı’nın yöneticilerden ve politikacılardan olan araçlarını rahatsız edecek şekilde, bu plânların ve komploların gerçeğinin İslam’a dayalı partiler tarafından ortaya çıkarılmasına engel olmak anlamına gelmektedir. Böylece onlar bu şerir belgelere karşı hakkın haykırışını ve İslam’ın sesini susturmak istemişlerdir!

İslam ‘Akîdesi’ne ve esâsına dayalı siyâsî çalışma; konumu ne olursa olsun, makamı ne kadar yüksek olursa olsun, kim olursa olsun herhangi bir kimsenin iznine muhtaç değildir. Çünkü bu izin, bu çalışmayı emreden Allah [Subhânehu ve Te’alâ] tarafından verilmiştir:

Aranızda, hayra [İslam’a] dâvet eden, ma’rufu emreden ve münkerden neyheden bir ümmet [siyâsî kitle] bulunsun! İşte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir. [Âl-i ‘İmrân 104]

Allah [Subhânehu ve Te’alâ] şöyle buyurmaktadır:

Allah’a dâvet eden, sâlih amel işleyen ve “Ben Müslümanlardanım” diyen kimseden daha güzel sözlü kim vardır? [Fussilet 33]