Ücretle çalışan kişinin maaşı, belirlenmiş olur ve uygun ücret olur. Belirlenmiş maaş, sözleşme zamanında belirlenen ve zikredilen ücrettir. Belirli bir derecedeki memurlar gibi ya da içerisinde çalışanın ücretinin bilindiği belirli bir fabrikadaki işçiler gibi, her birinin ücreti bilinen çalışanların ücreti de belirlenmiş maaştan sayılır. Onun için bir takım işçi ve memur, kendilerine ücretleri belli olduğu halde çalıştırıldığında, belirlenmiş olan, onların ücreti olur. Ücretleri belirlenmemiş ise bakılır; eğer biliniyorsa o ücret onlara verilir ve o belirlenmiş maaş sayılır. Eğer ücret belli değilse onlara uygun ücret verilir.

Uygun ücret, benzer işin ve benzer çalışanın ücretidir ya da sadece benzer çalışanın ücretidir. Uygun ücretinin belirlenmesinin, uzman kişi tarafından olması zorunludur. Uzman kişilerin de ücretle çalışan kişiye bakarak ücreti belirlemeleri zorunlu kılınır. Uygun ücretin belirlenmesi esnasında şu üç hususa bakılması gerekli olmaktadır:

1- Kiralama; menfaat üzerine yapılmışsa, menfaati, ücretle çalışanın sağladığı menfaate denk olan şeye bakılır.

2- Kiralama iş üzerine yapılmışsa, o işte ücretle çalışana benzer kişiye bakılır. Yani işe ve çalışana bakılır.

3- Kiralamanın yapıldığı zaman ve mekana bakılır. Çünkü ücret; menfaat, iş, zaman ve mekanın farklılaşması ile farklılaşır.

Uygun ücretin bilinmesi, uzman kişilere bağlıdır. İddia eden tarafından bu hususta beyyine/ispat delili getirilmesi caiz olmaz. Bilakis uygun ücreti, önyargıdan uzak uzman kişilerin belirlemesi gerekir. Anlaşmazlığa düşen iki taraf uzman kişileri ittifak ile ile seçerler. İttifak etmezlerse, uzman kişileri yönetici seçer.