İslâm'da egemenlik şeriatındır. Egemenliğin manası; iradeyi uygulamak ve yürütmektir. Fert kendisi bizzat iradesini uygular ve yürütür ise, egemenliği kendisine aittir. Ümmet iradesini kendisi uygular ve yürütürse egemenliği kendisine aittir.

Ancak bu egemenlik hakkında İslâm'daki hüküm ise, egemenliğin şeriata ait olmasıdır, ümmete değil. Şeriata göre ferdin iradesini yürüten, istediği gibi hareket eden ferdin kendisi değildir. Bilakis ferdin iradesi Allah'ın emir ve nehiyleriyle yürür. Aynı şekilde ümmet de istediğini yapan bir şekilde iradesini yürüten değildir. Bilakis ümmet de Allah'ın emir ve nehiyleriyle yürür. Allahu Teâla şöyle dedi:

"Hüküm ancak Allah'ındır." (Yusuf: 40)

"Hayır, Rabbine and olsun ki, aralarında çıkan ihtilafta seni hakem kılmadıkça … iman etmiş olmazlar." (Nisa: 65)

"Ey iman edenler! Allah'a itaat edin. Resülüne ve sizden olan yönetim sahiplerine itaat edin. Eğer bir şey hakkında çekişirseniz, Allah'a ve Ahiret gününe inanıyorsanız onu Allah'a ve Resülü'ne götürün." (Nisa: 59)

Allah ve Resülü'ne götürmenin manası, şeriatın hükmüne götürmektir. Ümmette ve fertte hakim olan, ümmet ve ferdin iradesini yürüten sadece şer'î hükümdür. Bundan dolayı egemenlik şeriata aittir.

Hizb-ut Tahrir Kültüründen [www.hizb-ut-tahrir.org]