MEFHUM

Bir fikrin manasını anlamak, zihinde onun vakıasını tasavvur etmek ve ona inanıp kabul etmektir.

Mefhum ameli içermez, lakin amel mefhumun neticesidir. Eğer bir fikir insanda mefhumlaşmışsa; o insan, kesinlikle kendisinde yerleşik mefhumun gerektirdiği gibi amel eder. Eğer insan o fikre göre -her ne sebepten olursa olsun- amel etmiyorsa o insanda o fikrin mefhum haline gelmediği anlaşılır. Bir mefhumu taşıyan insan zaman zaman taşıdığı mefhumu unutup amelde kusur gösterebilir. (gaflet, unutma, bilmeme, şeytanın etkileyip bağlılıktan koparması,...) Kusur gösterdiği an üzerinde mefhum yoktur. Mefhum fer-i fikirlerle ilgilidir.

Neticede, insanın davranışları mefhumlarına göredir.